Βάλε τέλος στον εσωτερικό διάλογο!

Περιμένεις μια είδηση διακαώς από στιγμή σε στιγμή. Πιθανώς μια σημαντική εξέλιξη για τη δουλειά, αποτελέσματα εξετάσεων από το γιατρό, ένα τηλεφώνημα. Όσο όμως η είδηση καθυστερεί, το μυαλό ξεκινά τις στροφές και τις θεωρίες του που τελειωμό δεν έχουν. Ξέρεις πολύ καλά σε τι αναφερόμαστε… Αισθάνεσαι το κεφάλι σου να καίει, οι παλμοί της καρδιάς σου παίζουν ταμπούρλο και φυσικά εσύ ξεκινάς την πάρλα με τον αγαπημένο σου φίλο, τον εαυτό σου.

«Να δεις που τα πράγματα δε θα είναι καλά. Είναι δυνατόν να αργεί να με πάρει τόσο πολύ; Πέρασε σχεδόν μισή ολόκληρη ώρα! Πωπω… Κι αν τελικά ισχύει αυτό που φοβάμαι; Πώς θα το πω στον Γιώργο, τη μητέρα μου, την κολλητή μου; Καλά ε… θέλω ήδη να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Όχι, εντάξει… έχω plan b! Θα φύγω σε άλλη γη, σε άλλα μέρη, θα πάρω τα βουνά. Αχ… σταμάτα βρε μυαλό επιτέλους. Όλα θα είναι καλά. Εισπνοή, εκπνοή… Φφφ… Κι αν όμως δεν είναι;».

Δεν αποτελεί είδηση ότι ο καλύτερος φίλος του στρες, ακούει στο όνομα Υπερανάλυση. Και η υπερανάλυση δεν πηγάζει μόνο από όλα όσα συζητάμε με οικεία μας πρόσωπα σχετικά με ζητήματα που αντιμετωπίζουμε, αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο εσωτερικός διάλογος, ο οποίος ξεκινάει από το κεφάλι μας, εντείνεται με την υπερανάλυση και τελικά καταλήγει στο σώμα μας, μαντέψτε… είναι εχθρός. Τα καλά νέα εδώ είναι ότι, όπως ακριβώς και το στρες, μπορούμε να μάθουμε να τον διαχειριζόμαστε και μάλιστα… προς όφελός μας.