Εσύ, πόσο «καλό παιδί» είσαι;
Μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο με θέμα «καλό παιδί» θα σε οδηγήσει σε δεκάδες σχετικά άρθρα που αναλύουν τα βασικά του χαρακτηριστικά, πόσο καλό, ή κακό μας κάνει, τι μας οδηγεί στο να μπαίνουμε σε αυτό τον ρόλο και τελικά πόσο κοντά μας φέρνει στον αληθινό μας εαυτό και τους άλλους, ή… πόσο μας απομακρύνει. Η αλήθεια είναι πως όλοι γνωρίζουμε περί της «στάμπας» του καλού παιδιού και οι περισσότεροι, αν όχι όλοι μας, κάποτε υπήρξαμε…
Τα «καλά παιδιά» είναι έξυπνα, επικοινωνιακά, σπανίως λένε
όχι και σχεδόν πάντα είναι πρώτη γραμμή να εξυπηρετήσουν με χαρά. Είναι
ευγενικά, είναι «καθώς πρέπει», είναι πάντα εκεί, δοτικά και φιλότιμα. Τα καλά
παιδιά, επίσης, έχουν προτεραιότητα πάντα τους άλλους, το συναίσθημα της
απόρριψης το διαχειρίζονται με τρομακτική δυσκολία, ενώ όσο εργατικά κι αν
είναι, σπανίως τα βλέπουμε στην… κορυφή. Γιατί άραγε;
Αν κάπου σε όλα τα παρακάτω σε βρίσκεις και ταυτόχρονα θες να σε δεις στην κορυφή, συνιστάμε προσοχή:
- Τα καλά παιδιά επιζητούν την αποδοχή και κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να γίνουν αρεστά και επιθυμητά.
- Τα καλά παιδιά έχουν την τάση να θέλουν να «επισκευάσουν» τους άλλους και να τους υποστηρίξουν, επιδιώκοντας να «λύσουν» με το ζόρι τα προβλήματά τους, αμελώντας τον ίδιο τους τον εαυτό και εξυψώνοντάς αυτομάτως τον άλλο ως «κέντρο του σύμπαντος».
- Τα καλά παιδιά αποφεύγουν τις συγκρούσεις όπως… ο διάολος το λιβάνι, αφού φοβούνται μη χάσουν την αποδοχή, ενώ υποσυνείδητα μυούνται σε μια στάση «μη διεκδίκησης» για τον εαυτό τους.
- Τα καλά παιδιά, συμπιέζουν και τις περισσότερες φορές αποκρύπτουν τα αληθινά τους συναισθήματα με τον φόβο ότι θα «σπάσει» η εικόνα τους και θα αποκαλυφθεί η ευαλωτότητά τους.
- Τα καλά παιδιά, αναλόγως την περίσταση και τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους, υποδύονται ρόλους και φορούν μάσκες για να συνεχίσουν να είναι αποδεκτά και αρεστά.
- Τα καλά παιδιά δυσκολεύονται απίστευτα να βάλουν προτεραιότητα τις αληθινές τους ανάγκες, αφού είναι «όλα για τους άλλους, πάντα για τους άλλους…», φέρνοντας τελικά τη ζωή τους σε δεύτερη μοίρα.